همچون دیگر تشكیلات اداری در ابتدا بصورت مجموعه ای بسیار ساده و كوچك سازماندهی شد تا پاسخگوی نیازهای زمان خود باشد. سپس با توسعه شهر و رشد جمعیت ، این دستگاه خدماتی رشد نموده و به صورت مجموعه كامل و پیچیده امروزی درآمد.

اولین مركز بنام میاه در سال ۱۳۰۷ در تشكیلات شهرداری با هدف اجاره و تملك قنوات و نگهداری آنها جهت تامین آب شرب آغاز بكار كرد. در سال ۱۳۲۰ به دایره میر آبی تغییر نام پیدا كرد و در سال ۱۳۲۸ این دایره خدماتی با حفر چاه هایی در میدان آب (بیت المقدس) و محله نوغان و احداث شبكه توزیع آب توانست مناطقی از شهر را تحت پوشش دهد. در سال ۱۳۳۷ اول طرح اساسی آبرسانی شهری با حفر ۸ حلقه چاه عمیق در منطقه قاسم آباد مخزنی با حجم ۱۵۰۰۰ متر مكعب، همراه با خط انتقال ۵۰۰ میلی متری بطول ۱۹ كیلومتر آغاز و پس از ۵ سال به بهره برداری رسید.
در سال ۱۳۴۲ اداره تامین و توزیع آب از شهرداری جدا و سازمان مستقلی بنام "سازمان آب مشهد" مسئول تامین و توزیع آب شهر شد. در سال ۱۳۵۶ سازمان آب مشهد و اداره كل آبیاری خراسان در هم ادغام شدند و "شركت آب منطقه ای خراسان " بوجود آمد.
در پی اجرای قانون تشكیل شركت های آب و فاضلاب شهری مصوب دیماه ۱۳۶۹ مجلس شورای اسلامی، شركت آب و فاضلاب خراسان در سال ۱۳۷۰ تاسیس گردید و در نهایت در سال ۱۳۷۱ با توجه به حجم كار و پراكندگی شهرهای استان شركت آب و فاضلاب مشهد تشكیل شد.
مراحل شش گانه فرآیند تصفیه آب که در صفحه قبل آمد، بصورت نیمه اتوماتیک کنترل می شود و گزارش آنها بوسیله دستگاههای کنترل و اندازه گیری به اتاق کنترل ارسال و به صور مختلف زیر به نمایش در می آیند.
  ● دبی آبهای خام ورودی و تصفیه شده در دستگاههای ثبات به صورت لحظه ای ثبت می شوند.
  ● سیگنالهای علائم در تابلوی میمیک دیافراگم روشن و خاموش بودن دستگاهها را نمایش می دهند.
  ● علائم خطر ، اختلال و هشدار به همراه آژیر خطر در تابلوی سیگنالهای خطر به نمایش در می آیند.