از سال 1343 كه بتدريج شركتهاي برق منطقه اي ايجاد شد سه وظيفه توليد، انتقال و توزيع نيروي برق به آنها محول گرديد. در سال 1348 با ايجاد شركت توانير وظيفه بهره برداري از تأسيسات توليد و انتقال كه به شبكه سراسري متصل بود به اين شركت محول شد و شركتهاي برق منطقه اي مديريت نيروگاههاي محلي را عهده دار شدند. پس از چندي مجدداً وظيفه توليد و انتقال به شركتهاي برق منطقه اي سپرده شد. بطوريكه ملاحظه مي شود شركتهاي برق منطقه اي از بدو تاسيس هر سه وظيفه توليد، انتقال و توزيع را بعهده داشتند و امكانات مالي و فني و نيروي انساني آنها به تناسب بين اين سه بخش تقسيم مي شد. اين شركتها براي اداره هر يك از اين امور، در تشكيلات خود سه بخش جداگانه (معاونت) توليد، انتقال و توزيع پيش بيني كرده بودند. در بخش توزيع بعلت گستردگي حوزه عمل شركتهاي برق منطقه اي علاوه بر مراكز استانها در هر يك از شهرستانها نيز به تناسب وسعت منطقه و تعداد مشتركين يك يا چند واحد به نام امور يا قسمت برق ايجاد شده بود كه كار تامين برق محدوده خود را به عهده داشتند. به همين ترتيب در شهرها و بخشها نيز واحد هايي براي اين منظور وجود داشت.

هر يك از اين واحد ها از سه بخش فني، خدمات مشتركين و مالي و اداري تشكيل شده بود كه وظايف محوله را زير نظر رئيس واحد انجام مي دادند. افزايش تعداد مشتركين، توسعه حوزه فعاليت شركتها، رشد سريع و روزافزون تقاضا و مصرف برق از جمله مسائلي است كه ايجاب مي نمايد بطور مداوم در ساختار و تشكيلات سازماني و شيوه ها و روشهاي ارائه خدمات صنعت برق بررسي و مطالعه شده و در مواقع ضروري تغييرات و اصلاحات لازم اعمال شود. اين چنين مطالعات سالهاست كه در وزارت نيرو انجام مي شود و از جمله آنها مطالعاتي است كه تا سال 1364 توسط گروهي متشكل از مديران ارشد و كارشناسان صنعت برق صورت گرفت و به موجب آن پيشنهاد گرديد مسئوليت توليد و انتقال و ديسپاچينگ در سراسر كشور به شش منطقه تقسيم گردد هر يك از استانهاي كشور نيز مسئوليت توزيع نيروي برق از ساير وظايف صنعت برق تفكيك شود.

در سال 1365 گروه ديگري اين طرح را بررسي و با جمع بندي نظريات كليه شركتهاي برق منطقه اي و سازمان آب و برق خوزستان و خبرگان و صاحبنظران صنعت برق عيناً آن را مورد تاييد قرار داد و از همان سال، نقل و انتقال تاسيسات توليد و انتقال از شركت توانير به شركتهاي برق منطقه اي كه از چندي پيش آغاز شده بود با سرعت بيشتري پيگيري گرديد و سپس با تشكيل سازمان برق ايران امور برق و ديسپاچينگ ملي در اين سازمان مستقر گرديدند. بالاخره در سال 1368 با بررسي مجدد، تعداد مناطق پيش بيني شده از 6 به 9 منطقه پيشنهاد گرديد.