از دیر باز که گسترش دامنه نیازهای بشری موجب نوآوری – ابداع و اختراع گردید ، کار و تولید نیز شکل گرفت و جوامع مختلف انسانی در ابعاد گوناگون ، بدون استثناء رو به گسترش نهاد و کار و تولید نهادینه گردید. صرف نظر از بهره هوشی و توان فیزیکی و دسترسی به منابع و ذخایر زیرزمینی و مشهود سرزمین ها ابناء بشرفرآیند تکاملی را با سرعت های متفاوت آغاز نمودند و در این میان عوامل فوق آثار و تحمیل خود را بر سرعت ترقی جوامع مختلف نشان دادند.
پس از زمانی شاخصه های پیشرفت ، درجوامعی که به نوعی با کاریزما و بهره هوشی بالا و مدیریت و سازمان دهی همراه بود با بهره گیری از نیروی کار ارزان پایین دستی ، شروع به صعود و ایجاد تمایز، ثروت و قدرت نمود .
پس قدرت در تولید بهتر و در مرحله بعد در تولید انبوه و سپس در فرآیند مدیریت منابع ، تولید وخدمات درگستره زمین ،غنی و بارورگردید و ایده های بشر درچگونگی استفاده ازکلیه عوامل موجود در شاخه های متفاوت شکل گرفت .
بنابر روایت تاریخ ، هدایت و مدیریت اندیشه نو که همواره ناشی از خلاقیت بوده باعث گردید تا جوامع بشری به طبقه بندیهای متفاوتی تن دهد و به عنوان سرنوشت محتوم آنرا باور نماید .
اما گذر از پیله تنیده شده و ایجاد تحرک و نوآوری و قبول خطرات و احتمالات غیر قابل پیش بینی و ورود به میدان رقابت فشرده تولید ، امری است که نه به عنوان یک قاعده بلکه به عنوان یک استثناء در ایجاد بنگاه های تولیدی همواره نقش داشته است و جالب تر آنکه این خطر پذیری ها غالبا نتایج درخشانی در پی داشته اند .