مطالعه ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های تبریز برای ایجاد شهر دوستدار کودک
به گزارش شهریار ، اکبر رحیمی در گفتگو با برنامه رادیویی شهریمیز با بیان این مطلب اظهار داشت: بحث کالبدی و فیزیکی تنها بخشی از موضوع شهر دوستدار کودک است و بخش اساسی مربوط به بحث روانی و حتی فرهنگ سازی برای شهر دوستدار کودک است.
رحیمی افزود: مهمترین موضوع در شهر دوستدار کودک این است که جامعه را با این موضوع آگاه کنیم و مردم معنی و مفهوم آن را بدانند و از طرفی مسئولین و مدیریت شهری نیز باید با این موضوع آشنا باشند.
به گفته وی، کارشناسان معماری و طراحی شهری نیز باید در این موضوع با شاخص‌ها آشنا باشند تا فضا را آماده سازی کنند.
عضو شورای «شهر دوستدار کودک» خاطرنشان کرد: از لحاظ روانی وقتی ما فضایی را آماده می‌کنیم کودک وقتی وارد آن فضا می شود علاوه بر احساس امنیت که البته حس امنیت با خود امنیت متفاوت است، کودک در ذهن خود برای زندگی در چنین فضایی آماده می‌شود.
این استاد دانشگاه با اشاره به آماده سازی فضای محلات و شهر در این خصوص، گفت: وقتی این آرامش ذهنی در کودک باشد که این فضا برای من ایجاد شده و سلامت و ایمنی من در این فضا تامین می شود؛ در این صورت می توانیم بگوییم شهر دوستدار کودک را آماده کرده‌ایم.
وی افزود: وقتی تنها از نظر فیزیکی شهر دوستدار کودک را آماده کنیم ولی از لحاظ روانی و فرهنگی آماده نباشد، شهر ما نمی‌تواند دوستدار کودک باشد.
رحیمی با اشاره به جزئیات طرح شهر دوستدار کودک تصریح کرد: دبیرخانه کمیته شهر دوستدار کودک در معاونت معماری و شهرسازی شهرداری تبریز تشکیل شده و اعضای مختلف اعم از اعضای شورای شهر، اساتید روان شناسی و شهرسازی، سازمان ها و ارگان‌های مرتبط با موضوع کودک عضو این کمیته هستند.
عضو شورای «شهر دوستدار کودک» با اشاره به وظیفه کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تبریز در این خصوص، اظهار داشت: یکی از وطایف اصلی این کمیسیون در سال آینده تهیه استانداردها و پیشنهاد پروژه‌هایی برای سال ۹۸ در مورد شهر دوستدار کودک طراحی و اجرای آن است.
وی با تاکید بر اینکه پیش از اجرای هر طرحی نیاز به مطالعه در مورد آن طرح است، افزود: باید مطالعه شود که در تبریز وضعیت موجود بر اساس شاخصه‌ها در مورد شهر دوستدار کودک به چه صورت است و چه ظرفیت‌ها و پتانسیل‌هایی داریم که بتوانیم روی آنها کار کنیم.
لینک اصل خبر در سایت شهرداری تبریز
نظرات