امام خمینی زنده است

• دوشنبه 13 خرداد 1398
• 0 نظر

امام خمینی زنده است

با فروپاشی سلسله شاهنشاهی، این مردم بودند که به عرصه آمدند و آرزوهای ماندگار خود را که از سده ها انتظار برای کار برای خلق نشان داشت، به میدان آوردند: همه فرزندان انقلاب و نهادهای نوخواسته که نشان از کار جهادی، روحیه بسیجی، جسارت پاسدارانه و نهضت های فراگیر داشت، توانست یک به یک همه جاهای خالی و کارهای نکرده را به سرانجام برساند و ایران را وارد عصر طلایی حیات پرافتخار خود کند .

حیاتی که به اذعان بسیاری از جامعه شناسان و تاریخ پژوهان فصلی نو در تاریخ جهان گشوده بود و حتی حیرت فیلسوف فرانسوی، میشل فوکو را برانگیخت. او که سالها در ستایش ایدئولوژی مسلط بر سرزمین لوئی‌ها و فیلیپ‌ها، یعنی لائیسیته پژوهش کرده بود، با حیرتی که نشان از یک اصالت تاریخی و فلسفی بود، دینداری را یگانه عامل بسیج مردمی دانست و پیش بینی کرد که این روحیه تا همیشه انقلاب اسلامی را بیمه خواهد کرد .

پیش بینی فوکو برای استمرار انقلاب ایران نه یک موهبت که یک نشانه بود. نشانی از خِـیر! خیری که بسیاری در زمانه پیروزی خون بر شمشیر، آن را رویش‌های جدید نظامی می‌دانستند که قرار است با بسط خود، خط بطلانی بر فرضیه های زمینی بکشد و با تکیه به دینداری مردمانش، راه را برای سعادت نوع بشر فراهم نماید. او حیات روحبخش اسلام را دوای درد فردی و هم درمان نواقص اجتماعی دانست و به غربی ها توصیه کرد انقلاب را جدی بگیرند و دست از تحقیر آن بردارند .

حال بیش از ۴۰ سال از همه آن ایام می گذرد و امام خمینی میراث گرانسنگش را نزد ما به ودیعه نهاد و به ملکوت اعلی پیوست و انقلاب وارد پنجمین دهه از حیات خود شد. انقلاب ایران، وجدان‌های خفته را بیدار کرده بود و اکنون همه آن داشته‌ها در روح همه آنها که تاثیر گرفتند، به میوه ای ۴۰ ساله و بالغ بدل شده است .

در این آنچه اهمیت خود را برجسته می کند و ما، ساکنان این عصر را امیدوارتر می‌کند، رویش‌هایی است که دوام و قوام گرفته اند و ما را در آستانه گام دوم قرار داده‌اند. گامی که بیم‌ها و امیدهای فراوانی را از پس سر می‌نگرد و با عزمی راسخ به این سو در حرکت است. آنچه در این میان ارزشمند و برجسته تر است، تاکید دومین میراث‌دار رهبری انقلاب اسلامی ۵۷، در به اوج رسانیدن مشارکت مردمی است؛ بزرگترین سرمایه‌ای که انقلاب با آن به ثمر رسید و به حیات جاودانه آن درکنار همه دشواری های این چهار دهه توان داد. همان میراثی که امام همواره بر حفظ آن تاکید کرد و همگان را به پاسداری از آن فراخواند: توجه به نقش مردم در همه آحاد و عرصه ها .

توجه به این امر زنده و جاری، نشان از زنده بودن روح امام در کالبد زمانه ما دارد. زمانه ای پر عسرت که جهان در حال فروپاشی است اما، ما همچنان زنده ایم. امید که هر روز هر کسی به قدر سهم خود یک گام بیشتر، به آرمان های گام دوم انقلاب نزدیک شود .

سعید حاجی زاده - کارشناس ارشد علوم سیاسی