بهراد ذاکری: اساتید صاحب اندیشه ی حوزه دانشگاه و سازمانهای مردم نهاد بازوهای توانمند علمی و عملی، در جهت دادن درست، به طرح ساماندهی پروژه پسماند / احمد رمضانپور: از شهردار می خواهم که با ایجاد ساز و کارهای لازم در ساماندهی معضل بسیار مهم پسماند کاری ماندگار از خودشان به یادگار بگذارند

ذاکری افزود: از همین رو بنده از افراد صاحب نظر و اندیشه در این حوزه که جملگی از اساتید محقق در حوزه ی دانشگاهی هستند دعوت بعمل آورده تا تمام توان علمی خود را برای دستیابی به نتیجه مطلوب بکار بندند.

حاجی محمدی شهردار رشت بیان داشت: هفته گذشته، نامه ای را نوشته و به جناب آقای دکتر نوبخت ریاست محترم سازمان برنامه و بودجه تسلیم نمودم. به ایشان عرض کردم وضعیت موجود پسماند تنها مشکلی برای آینده نیست ما با این معضل در زمان حال مواجه هستیم.

حاج محمدی افزود: به ایشان عرض کردم که ما تنها 45 روز تا بسته شدن سایت زباله زمان داریم. فلذا بهترین کار در کوتاه مدت خرید یک خط جدید 500 تنی بازیافت زباله جهت مدیریت بحرانی است که در حال حاضر با آن روبرو هستیم. ایشان نیز فرمودند، مستندات لازم را در غالب تعیین دقیق زمان بندی انجام پروژه و جزئیات کارهایی که قرار است تا انجام گیرد در غالب درخواستی به وزارت کشور بفرستید و بنده سازو کارهای حمایتی لازم را جهت کوتاه کردن پروسه کار و صدور مجوزات لازم انجام خواهم داد.

حاجی محمدی در ادامه افزود: خریداری و وارد کردن خط جدید 500 تنی از کشور آلمان به داخل کشور بین 3 الی 5 ماه طول میکشد و اگر از ارز دولتی نیز استفاده کنیم، هزینه ی خریداری آن حدود 4 میلیون دلار خواهد بود.

وی افزود: خط مذکور که با گارانتی 20 ساله در سایت زباله فعال می گردد، قادر است تا روزانه 500 تن زباله را دریافت و تبدیل نمایید.

حاج محمدی در پایان اظهار بیان داشت:

در شرایط کنونی سوله های محل استقرار خط تبدیل زباله در حال ساخت می باشد و من خواهش می کنم که همزمان با انجام کارهای سخت افزاری، صدا و سیما نیز همکاری های لازم را در خصوص ارائه برنامه های آموزشی و اطلاع رسانی به همشهریان با بهره گیری از ظرفیت علمی - آموزشی اساتید حاضر در جمع بکار بندد.

رمضانپور عضو شورای شهر رشت بیان داشت: وضعیت موجود یک معظل زیست محیطی، اجتماعی است که تبعات سیاسی را نیز با خود بدنبال خواهد داشت.

رمضانپور افزود: سرکار خانم شیرزادی و همسر بزرگوارشان مدت 25 سال در این حوزه تحقیق و مطالعه و عملکرد اجرایی داشته اند. شایسته است که به تجربیاتشان اعتماد کنیم.

وی در ادامه افزود: من برای مدیران شهری شهرداری که در سال 95 مسئولیت این حوزه را بر عهده داشتند، متاسفم که این طرح را در همان مقطعی که از جانب سرکار خانم دکتر شیرزادی معرفی شده بود اجرایی نکردند. طرحی که در همان سال با مبلغ 30 میلیارد و در سال 96 با 40 میلیارد تومان بدون وجود هیچ ضایعاتی صفر تا صد مسئله پسماند را حل می کرد.

وی در پایان صحبتهایش بیان داشت: در دنیای امروز توسعه پایدار بر پایه محیط زیست سالم و حفظ آن استوار است. پس می باید با خرد عقلی میزان این ضرر را به حداقل ممکن برسانیم. ما قادریم به شیوه پیشنهادی خانم دکتر شیرزادی که امتحان خود را نیز پس داده است با هزینه ای کمتر از 50 میلیارد تومان و در مدت کمتر از 6 ماه مشکل پسماند را تا حدود بسیار زیادی حل کنیم. از آقای شهردار نیز خواهش می کنم که با انجام این مهم، کاری ماندگار از خودشان به یادگار بگذارند.

در ادامه جلسه مهندس اعلایی کارشناس ارشد موسسه ژنتیک و اصلاح نژاد کشور بیان داشت: با توجه به اینکه مشکل اصلی زیست محیطی مواد آلی موجود در پسماند، شیرابه ها، آلودگی آبهای زیر زمینی و بوی کارخانه کود آلی میباشد از سه سال قبل بر روی ایده ای تحت عنوان تبدیل زیستی زباله و پسماندهای آلی کارهای علمی و عملی وسیعی صورت داده ایم که منتج به تولید کمپوستی با کیفیت بالا و در مراحل بعدی خوراک دام با ترکیب پروتئینی ارزشمند برای دام، طیور، آبزیان و تولید فرآورده های دیگری گردیده است.

اعلایی افزود: این فرآیند 15 الی 20 روز زمان میبرد و ما قادریم پروژه را در هر ابعادی که نیاز مجموعه باشد، بشرط تامین منابع و امکانات لازم انجام دهیم و قابل ذکرست که انجام این مهم در ابعاد بالای 50 تن کود آلی در روز می تواند سود دهی خوبی داشته باشد.

وی در ادامه افزود: بررسی تمام امور، اعم از اقتصادی، تکنولوژیکی، طراحی دستگاه، فرایند تولید و فناوری نیز انجام شده است.

وی اظهار داشت: حشره ی مورد استفاده در این فرآیند در محیط فعلی موجود است و تمامی تحلیل خطرهای مترتب در کشورهای آمریکا و کانادا انجام گرفته است. این کار مورد تاییدیه اتحادیه اروپا قرار گرفته و 4 میلیون یورو هزینه در خصوص تحقیقات لازم و تحلیل خطر این حشره در سال 2013 در کشورهای انگلیس، بلژیک، اتریش، غنا و چین انجام گرفته است که این بررسی تا 2016 به درازا انجامید و در سال 2017 مجوز استفاده از آن پس از تایید برای تمامی کشورهای عضو اتحادیه اروپا صادر گردید.

اعلایی در قسمت پایانی صحبتهایش بیان کرد: ما در پذیرش یا عدم پذیرش فرایندهای مشابه دو راه داشتیم:

- یکی اینکه خودمان کارهای تحقیقی و بررسی های مربوط به تحلیل خطر را انجام می دادیم و با دستیابی به مستندات علمی آنرا رد یا تایید می کردیم.

- دیگر اینکه حاصل بررسیهای علمی و تحقیقات معتبر دیگران را رد یا تایید کنیم.

که ما مورد دوم را با توجه به شرایط موجود کم هزینه تر تشخیص داده و آنرا برگزیدیم.

خانم دکتر شیرزادی، استاد و عضو هیئت علمی گروه علوم و مهندسی محیط زیست دانشکده منابع طبیعی دانشگاه کرمانشاه نیز بیان داشت: نکته ای که باید مورد توجه خاص قرار گیرد، این است که بیش ار 72% پسماندهای آلی به شیرابه تبدیل شده و عامل ایجاد پدیده های گلخانه ای هستند و این در حالی است که 100% مواد آلی طی فرآیندی از زباله قابلیت جدا شدن و تبدیل به کمپوست را دارند و ما قادریم این کود خاک تبدیلی را به مواد ارزشمند، قابل استفاده و تثبیت شده بیولوژیکی تبدیل کنیم.

وی افزود: پسماندها قابلیت دانه بندی شدن را دارد که برای ساماندهی آن جهاد کشاورزی نیز می باید وارد عمل شود. ما می توانیم این کمپوست را بدون دریافت هزینه ای بطور رایگان در اختیار کشاورز قرار دهیم چرا که در هنگام ورود به کارخانه شهرداری عوارضش را از مردم دریافت می کند پس در خروجی، می باید بصورت رایگان در اختیار کشاورزان قرار گیرد.

وی در ادامه افزود: در خصوص زباله های بیمارستانی خوب است بازای هر تخت بیمارستانی مبلغی هم بازای زباله های بیمارستان جهت امحاء کامل، دریافت و فرایند ساماندهی را به بخش خصوصی کاردان و متعهد واگذار کرد.

اعلایی اظهار داشت: توسعه اجتماعی و حق و حقوقی که برای کارگر در نظر می گیریم، بسیار مهم و حیاتی است. رشت جوانان تحصیلکرده زیادی دارد ما می توانیم از این جوانان هسته های کار آفرین تشکیل دهیم که البته این کار را نباید به دست پیمانکاران بی درایت سپرد. انجام این کار مهم را باید به کارآفرینان اجتماعی واگذار کنیم.

وی در پایان صحبتهایش اظهار داشت:

جمعیت ایران شامل70% شهری و 30 % روستایی است. معادن طبیعی با برداشتهای بی رویه بسیار محدود شده اند. زباله ها معادن درون شهری و در دسترس ما هستند و ما می باید از این معادن ارزشمند به نحو شایسته ای استفاده کنیم. ما پول زیادی را برای حفظ مرزها هزینه می کنیم که البته لازم است ولی باید اندکی از این پول را نیز در مورد ساماندهی این موضوع خاص و برای حفظ ذخایر طبیعی، سلامت مردمانمان و ایجاد فرصت های جدید شغلی سرمایه گذاری کنیم.