عنوان: بررسی ردپای آب در احداث اسکلت ساختمان‌های مسکونی شهر همدان
حوزه های تحت پوشش: مهندسی عمران (عمومی)
برگزار کننده: موسسه آموزش عالی عمران و توسعه همدان
معیارهای اصلی که در انتخاب مشخصات سازه‌ای یک ساختمان مورد استفاده قرار می‌گیرند، معمولاً فنی و اقتصادی بوده، اما معیارهای محیط زیستی، به خصوص ردپای آب، کمتر مورد توجه محققین قرار گرفته‌است. با توجه به کمبود منابع آب در کشور، صرفه‌جوئی در مصارف آبی به‌عنوان یک موضوع بسیار مهم در نظر گرفته می‌شود. یکی از مصارف قابل توجه آب در تولید مصالح ساختمانی و احداث ساختمان‌ها است. ردپای آب ابزار مناسبی برای بهینه‌سازی مصرف آب در ساختمان‌سازی است؛ زیرا این مفهوم برای نشان دادن حجمی از آب که به‌صورت مستقیم و یا غیرمستقیم برای تولید یا ساخت یک کالا و یا ارائه هرگونه خدمات به مصرف می‌رسد، استفاده می‌شود. این پژوهش اهمیت توجه به ردپای آب را در انتخاب مشخصات سازه‌ای ساختمان‌ها نشان می‌دهد و اثرات نوع سازه و سقف، جنس خاک، تعداد طبقات، مساحت زیربنا، و وجود دیوار برشی را بر ردپای آب بررسی می‌نماید. مجموعه‌ای از 45 ساختمان با سازه‌های فولادی و بتنی تحلیل و ردپای‌های آب مصالح، حمل و نقل و کارگاه ساخت محاسبه می‌گردند. همچنین شدت مصرف آب تولید هر تن از مصالح ساختمانی از جمله، فولاد و بلوک سیمانی در کارخانه بررسی می‌شود. این پژوهش نشان می‌دهد که شدت مصرف آب سازه‌های فولادی بین 4.08تا 5.60 و سازه‌های بتنی مسلح بین 3.30 تا 4.69 مترمکعب بر مترمربع زیربنای ساختمان متغیّر است و تفاوت‌های قابل توجهی در میزان ردپای آب با توجه به مشخصات سازه‌ای وجود دارد؛ به طوری که تغییرات شدت مصرف آب سازه‌های فولادی نسبت به مشخصات سازه‌ای بیشتر از سازه‌های بتنی است. همچنین نتایج نشان می‌دهد شدت ردپای آب تولید هر تن فولاد و بلوک سیمانی به ترتیب معادل 19.61 و 4.212 مترمکعب است. نتایج این تحقیق به کاهش ردپای آب در ساخت سازه‌ها کمک شایانی می کند.
---
ارائه دهنده: خانم مهندس سیده مژده قهاری، دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی عمران گرایش مدیریت ساخت
استاد راهنما: آقای دکتر سید مهدی حسینیان، استادیار رشته مهندسی عمران گرایش مدیریت ساخت
استاد ممتحن: آقای دکتر مرتضی حیدری مظفر، استادیار رشته مهندسی نقشه برداری گرایش فتوگرامتری
استاد ممتحن: آقای دکتر جواد طاهری نژاد، استادیار رشته مهندسی عمران
نظرات