هيچكس فراموش نمي شود
كشورمان ده ها سال است با بحران ( هاي مختلفي كه پيش رويش بوده اداره شده ) و با هر بحراني، گروهي از مردم و آنها كه بيشتر از ديگران در دلِ بحران حضور يافته اند، در جامعه مطرح و ديده شده اند، قدرشان دانسته شده و مورد تشويق و سپاسگزاري قرارگرفته اند. براي بعضي از آنها حتي يك روز از سال نامگذاري شده است مانند روز معلّم، روز كارگر و غيره.
خلبانان، رزمندگان، ايثارگران، آتش نشانان، معدن كاران، كشاورزان، كارآفرينان، رفتگران، محيط بانان، ورزشكاران، صادركنندگان، غني سازان اورانيوم، سياستمداران، نمايندگان مجلس و اخيراً با بحران كرونا [پزشكان عزيز و پرستاران] دلسوز به شكلهاي گوناگون در كانون توجّه همگاني قرار گرفته اند و در پاسخ به خدماتي كه درجهت منافع ملّي و رفتار صادقانه با مردم نشان داده اند، از آنان قدرشناسي شده است.
حالا امّا مي خواهم به گروهي از هموطنان عزيزمان اشاره كنم كه نه تنها كارشان [متفاوت] است كه خودشان نيز با ديگران [فرق] دارند. به اين دليل كارشان متفاوت است كه در طول زمان بدون تعطيلي و بي وقفه جريان دارد و [هميشه] درحال انجام است و فرقشان با ديگران از اين جهت است كه هيچگاه [ادعايي] نداشته و منتي بر هيچكس نگذاشته اند.
ممكن است نقش برخي از مشاغل براي رونق و انجام ديگر كارها، بصورت مستقيم يا غيرمستقيم نقشي اثرگذار باشد مانند نقشي كه رانندگان كاميون در رونق بازار توليدكنندگان و فروشندگان كالا دارند، اما نقش [گروهي كه منظور اين يادداشت است]، مستقيماً و بصورت حياتي در تمام كارها و مشاغل دخالت دارد و اين اثر فقط [مستقيم] است نه با واسطه يا غيرمستقيم.
كار اين هموطنانمان، بصورت [شبانه روز] در سراسر كشور درحال انجام است و اين گروه، تنها كساني هستند كه به همه ي مردم از پير و جوان، زن و مرد، شهري و روستايي، زنداني و آزاد، شهروند مقيم يا مهاجر، خواب يا بيدار و . . . خدمت مي كنند. اين گروه بزرگ و جوانمرد نه خواب دارند، نه شب دارند، نه تعطيل و نه تشويق و نه روزي در تقويم . . .
اين روزها با استفاده از خدمات اين گروه بزرگ [غيرتمند]، نه تنها پزشكان و پرستاران قادرند [درمان و رسيدگي به بيماران] بحران زده از كرونا را مديريت كنند، بلكه امكان [امن ماندن مردم در خانه ها] نيز مرهون تلاش و كار شبانه روزي آنان است.
آري، منظورم كاركنان شريف، پركار، جوانمرد، با غيرت و ميهندوست [صنعت آب و برق] كشور است. كارشناسان و كاركنان واحدهاي توليد و توزيع و ديسپاچينگ و ستادي و خدماتي تأمين برق و آب كشور، از نيروگاه ها و سدهاي بزرگ گرفته تا واحدهاي سيّار اتّفاقات، همه جزو آن دسته از هموطنان عزيزمان هستند كه بي منت و بي صدا و بي اينكه ديده شوند، زمينه ي تأمين رفاه و امنيت و سلامت تمام مردم و كشور را فراهم مي كنند.
كافي است تصور شود خداي ناكرده فقط يكساعت آب يا برق، بموقع به مصرف كننده نهايي اعم از واحد مسكوني شخصي يا تأسيسات خدماتي عمومي يا بيمارستان يا هركجاي ديگر نرسد، در آنصورت [چه پيش خواهد آمد]! و همين كه تا اين لحظه خدمات بزرگ و ارزشمند توليد و توزيع و رساندن آب و برق به همه ي مشتركين همچنان بصورت پيوسته جريان دارد، خدا مي داند كه چه خون دلها خورده مي شود و چه دل ها كه مي سوزد و چه تدابير كه انديشيده مي شود تا [حتّي يك لحظه] مردم و كشور از اين منابع حياتي محروم نشوند.
جا دارد كه در اين [شرايط بسيار حسّاس]، كه حقيقتاً حسّاسيت واقعي حالا قابل درك است، در دلهايمان صميمانه براي سلامت و موفّقيت [كاركنان هميشه صديق صنعت آب و برق] كشورمان دعا كنيم و سلامت و موفقيت و شادماني آنها را در كنار خانواده هاي عزيزشان كه نبودن ها و شيفت هاي كاري و مأموريتهاي اين عزيزان را بخاطر آسايش و رفاه ساير مردم تحمّل مي كنند و با تمام كاستي ها تاكنون ساخته اند، از پروردگار مهربان بخواهيم.
يقين دارم روزي كه پزشكان و پرستاران ميهنم [غول نديدني كرونا] را به زانو درآورند، عزيزان وزارت نيرو در سراسر كشور نيز [برق] چشمانشان، [آب] شوق را از ديدگان يكايك ايرانيان بر زمين [اميد و شكوفايي] آينده سرازير خواهد نمود.
به اميد آن روز، هرچه زودتر . . .
ناصر صادقي
يك هموطن
23 اسفند 98
اين يادداشت توسط يكي از هموطنان به دست ما رسيده و با اندكي تلخيص در سايت خبري توانير منتشر مي گردد.
نظرات