حاشیه‌ای بر «ضوابط عام استقرار ساختمان‌های بلند»
نرخ بالای رشد جمعیت، مهاجرت‌گسترده یه شهرهای بزرگ و درصد بالای جمعیت جوان که در سن تشکیل خانواده قرار دارند، در دهه‌های اخیر و به دنبال آن، رشد تقاضای مسکن و مسوولیت دولت‌ها در تامین این نیاز، موجب گرایش به طرح‌های انبوه‌سازی و یا افزایش تراکم ساختمانی در شهرها شده است. محدویت‌های جغرافیایی، استفاده بهینه از زمین و غیرموجه بودن توسعه افقی شهرها از نظر اقتصادی، دلایل توجیهی گرایش به ساخت ساختمان‌های بلند برای رفع این نیاز است. براین اساس، ساختمان‌هایی با ارتفاع ۲۷ متر و بیشتر یا ساختمانی که تعداد طبقات آن با احتساب همکف، ۸ طبقه و بیشتر باشد یا ارتفاع بالاترین کف طبقه قابل بهره برداری آن بیش از ۲۳ متر از تراز متوسط زمین باشد، به‌عنوان ساختمان بلند تعریف شده و در شهرهای دارای طرح جامع معتبر (مصوب شورایعالی شهرسازی و معماری ایران) چنانچه آستانه دیگری برای تعیین ارتفاع ساختمان بلند ارائه شده باشد، همان ارتفاع ...
متن کامل خبر در سایت پایگاه خبری وزرات راه و شهرسازی
نظرات