محیط بانان نماد مسئولیت اجتماعی در کشور

محیط بانان نماد مسئولیت اجتماعی در کشور در بهار و تابستان امسال که آتش سوزی های فراوانی در طبیعت رخ داد کمتر کسی از تلاش، مجاهدت و وظیفه شناسی محیط بانان سخن گفت. اینکه آنها در کنار وظایف ذاتی خود شامل گشت و پایش و برخورد قاطع و قانونی با متخلفان و شکارچیان هرجا که شعله ای به پاخاست، به میدان شتافتند. متاسفانه جان باختن پنج فعال و داوطلب محیط زیست فاجعه ای غیرقابل جبران است که برخی ازاین حوادث، نشان از فقدان آموزش و کمبود امکانات دارد. در کنار این مسائل باید به این نکته دقت کرد که این فعالان فداکار در کنار همه آنها که در مهار آتش سوزی ها فعالیت کردند، این اقدام را نه یک وظیفه اداری بلکه یک مسئولیت اجتماعی دانستند. اینکه حفاظت از طبیعت را یک وظیفه ملی – میهنی قلمداد کردند. آنها مجبور به انجام این کار نبودند، برای این فعالیت پرریسک،حقوق و پاداشی دریافت نمی کردند و اصلاً برای جانفشانی، مگر می شود حقوقی تصور کرد؟ این فعالیت ها  که درست در راستای شعار روز جهانی محیط زیست است. «تنوع زیستی، اقدام برای جلوگیری ازانقراض  گونه‌ها و تخریب محیط‌زیست» فقط یک شعار نیست بلکه نقشه راهی است که سالها توسط محیطبانان اجرایی شده است. هیچ گزارش، تحقیق، مطالعه و پژوهش عمیقی در طبیعت بدون ایفای نقش محیط بانان انجام شدنی نیست. هیچ مراقبت فیزیکی از طبیعت جز با جانفشانی محیط بانان تصور پذیر نیست. این قشر زحمتکش که سربازان وفادار و فداکار ایران اسلامی هستند در هر فعالیت میدانی حضوری پرشور دارند، حتی اگر نام شان زیاد در رسانه ها تکرار نشود یا حتی در گزارش های اداری از قلم بیفتد و افتخارات آنان نصیب دیگران شود. اگر حتی گوشه ای از این مسئولیت شناسی محیط بانان در همه سطوح جامعه نهادینه شود آن وقت بسیاری از مشکلات کشور حل شدنی است. محیط بانان انجام این وظایف را مانند حمایت و حفاظت از «خانواده» قلمداد می کنند. و کسی برای حفاظت از خانواده اش توقع تشکر و تشویق ندارد. این رفتاری مسئولانه، انسانی و ارزشمند است که اگر درست و دقیق انجام شود آن وقت سایر همیاران و علاقه مندان به محیط زیست هم آن را خواهند آموخت. اینکه «محیط زیست و طبیعت» هم خانواده ای است که در مقابل متجاوزان و آنها که به حریم آن دست درازی می کنند نیازمند مراقبت و حفاظت است. این وظیفه شناسی بسیار ارزشمند ورای مسئولیت اجتماعی از منظر اداری البته؛

ن یازمند توجه و تقدیر است و بر همه ما مدیران واجب است که با عنایت ویژه ای به این رفتارهای آموزنده و فداکارانه توجه کنیم و بدانیم که پیگیری حقوق و ارتقای معیشت محیط بانان نه یک لطف بلکه یک وظیفه است که همه ما باید به آن اهتمام داشته باشیم.