ضرورت حفاظت از پرندگان مهاجر
به گزارش روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست استان قزوین، مهران شنتیایی اظهار کرد: بسیاری از گونههای پرندگان این سفرهای منظم فصلی را انجام میدهند این سفر ممکن است در پاسخ به تغییرات آب و هوا، دسترسی به مواد غذایی و یا زیستگاه برای زادآوری باشد. هر چند ملموس ترین شکل مهاجرت در پرندگان آبزی و کنار آبزی دیده می شود اما مهاجرت فقط منحصر به این گروهها نبوده و در انواع پرندگان دیگر نظیر پرندگان خشکزی نیز دیده می شود.
وی تصریح کرد: اهمیت پرندگان مهاجر به لحاظ نقش آنها در اقتصاد جوامع محلی چه از جنبه شکار و تغذیه، چه از جنبه توسعه گردشگری، کنترل آفات گیاهی و حفظ چرخه غذایی در اکوسیستم ها به قدری است که جهت جلب مشارکت و توجه مردم در حفاظت از پرندگان مهاجر از سال ۲۰۰۶ در تقویم روز پرندگان مهاجر مشخص شده است. این توجه در سطح بین المللی نشان از اهمیت پرندگان مهاجر و ضرورت حفاظت از آنها را پر رنگ می نماید.
مدیر کل حفاظت محیط زیست استان قزوین گفت: براساس آمارهای بینالمللی ۴.۱۲ درصد از کل پرندگان دنیا یعنی بیشتر از ۱۹۲ گونه پرنده اکنون با خطر انقراض دست و پنجه نرم میکنند و بالغ بر ۵۳۵ گونه پرنده در ایران دیده میشود که این تعداد حدود یک سوم از پرندههای کل دنیا را تشکیل میدهند.
شنتیایی ادامه داد: بخش بزرگی از پرندگانی که در ایران وجود دارد مهاجر هستند، این پرندگان به چند گروه تقسیم میشوند. گروهی که بومی کشور محسوب میشوند و در ایران زاد و والد میکنند. گروه دیگر پرندگان مهاجر زمستانه هستند و گروه دیگر را پرندگانی تشکیل میدهند که بهار و تابستان به کشورمان سفر میکنند. البته گروه دیگری نیز مهاجر عبوری هستند و برای حدود چند هفته مهمان تالابهای کشورمان میشوند.
مدیر کل حفاظت محیط زیست استان قزوین گفت: عمده پرندگان مهاجر کشور گروهی هستند که پاییز و زمستانگذران هستند و از سیبری غربی و اروپای غربی به ایران مهاجرت کرده و بیشتر در استانهای شمالی کشور دیده میشوند. حدود ۶۵ درصد از پرندگان مهاجر را قوها، غازها، اردک ها، آبچلیک¬ها، کاکاییها، پلیکان ها و فلامینگو تشکیل میدهند.
شنتیایی اظهار کرد: استان های شمالی و جنوبی کشور به دلیل دارا بودن اراضی پست ساحلی و برخوردار از تالابهای وسیع و پرآب زیستگاههای اصلی پرندگان مهاجر آبزی و کنارآبزی محسوب می¬شوند، اما استانهای مرکزی نظیر قزوین نیز اگر دارای زیستگاههای آبی باشند بی نصیب از فرود پرندگان مهاجر نیست.
مدیر کل حفاظت محیط زیست استان قزوین گفت: در استان قزوین ۶ زیستگاه آبی به عنوان سایت های سرشماری پرندگان آبزی و کنارآبزی به سازمان معرفی شده و از سال ۱۳۸۷ تاکنون به طور منظم سرشماری پرندگان آبزی و کنارآبزی در آنها انجام می-شود که این سایت ها عبارتند از: ۱- رودخانه خررود و شور۲- رودخانه شهرآباد و تالاب یعقوبیه۳- رودخانه شاهرود۴- حوضچه های تصفیه فاضلاب شهر قزوین ۵- دریاچه اوان ۶- دریاچه سد منجیل.
شنتیایی ادامه داد: در استان قزوین پرندگان مهاجر معمولا از اواخر مهرماه تا پایان فروردین ماه در زیستگاههای آبی کم و بیش مشاهده می¬شوند. اما به دلیل دارا بودن زمستانهای سرد و بروز یخبندان، بیشترین تعداد و تنوع پرندگان آبزی و کنار آبزی در ماههای آبان و آذر دیده می شوند که بر اساس آمار و مشاهدات سالهای اخیر بیشترین جمعیت پرندگان آبزی و کنارآبزی در استان قزوین مربوط به اردکها نظیر اردک سرسبز و خوتکا، کاکایی ها، باکلان، چنگر، غاز خاکستری، حواصیل ها، آبچیلک ها وخروس کولی است.
مدیر کل حفاظت محیط زیست استان قزوین در پایان گفت: توصیه هایی برای حفاظت از پرندگان و زیستگاه های آنان میتواند - ممانعت از شکار گسترده پرندگان(بهره برداری پایدار و اصولی)- حفاظت از مناطق و زیستگاه های پرندگان و ممانعت از تخریب آنان- تلاش برای تامین آب، حفظ و احیای تالاب ها- مد نظر قرار دادن راهکارهای اجرایی توسعه پایدار جهت کاهش اثرات سوء بر زیستگاه های پرندگان- عدم ساخت برج های بلند و عدم استفاده از شیشه های رفلکس- عدم ساخت سازه های بلند نظیر توربین ها، برجها و دکل ها در مسیر مهاجرت و محل تجمع پرندگان خصوصاً گونه های در معرض خطر. - کاهش فرکانس چراغ های چشمک زن اطراف برج ها باشد.
لینک اصل خبر در سایت سازمان حفاظت محیط زیستوی تصریح کرد: اهمیت پرندگان مهاجر به لحاظ نقش آنها در اقتصاد جوامع محلی چه از جنبه شکار و تغذیه، چه از جنبه توسعه گردشگری، کنترل آفات گیاهی و حفظ چرخه غذایی در اکوسیستم ها به قدری است که جهت جلب مشارکت و توجه مردم در حفاظت از پرندگان مهاجر از سال ۲۰۰۶ در تقویم روز پرندگان مهاجر مشخص شده است. این توجه در سطح بین المللی نشان از اهمیت پرندگان مهاجر و ضرورت حفاظت از آنها را پر رنگ می نماید.
مدیر کل حفاظت محیط زیست استان قزوین گفت: براساس آمارهای بینالمللی ۴.۱۲ درصد از کل پرندگان دنیا یعنی بیشتر از ۱۹۲ گونه پرنده اکنون با خطر انقراض دست و پنجه نرم میکنند و بالغ بر ۵۳۵ گونه پرنده در ایران دیده میشود که این تعداد حدود یک سوم از پرندههای کل دنیا را تشکیل میدهند.
شنتیایی ادامه داد: بخش بزرگی از پرندگانی که در ایران وجود دارد مهاجر هستند، این پرندگان به چند گروه تقسیم میشوند. گروهی که بومی کشور محسوب میشوند و در ایران زاد و والد میکنند. گروه دیگر پرندگان مهاجر زمستانه هستند و گروه دیگر را پرندگانی تشکیل میدهند که بهار و تابستان به کشورمان سفر میکنند. البته گروه دیگری نیز مهاجر عبوری هستند و برای حدود چند هفته مهمان تالابهای کشورمان میشوند.
مدیر کل حفاظت محیط زیست استان قزوین گفت: عمده پرندگان مهاجر کشور گروهی هستند که پاییز و زمستانگذران هستند و از سیبری غربی و اروپای غربی به ایران مهاجرت کرده و بیشتر در استانهای شمالی کشور دیده میشوند. حدود ۶۵ درصد از پرندگان مهاجر را قوها، غازها، اردک ها، آبچلیک¬ها، کاکاییها، پلیکان ها و فلامینگو تشکیل میدهند.
شنتیایی اظهار کرد: استان های شمالی و جنوبی کشور به دلیل دارا بودن اراضی پست ساحلی و برخوردار از تالابهای وسیع و پرآب زیستگاههای اصلی پرندگان مهاجر آبزی و کنارآبزی محسوب می¬شوند، اما استانهای مرکزی نظیر قزوین نیز اگر دارای زیستگاههای آبی باشند بی نصیب از فرود پرندگان مهاجر نیست.
مدیر کل حفاظت محیط زیست استان قزوین گفت: در استان قزوین ۶ زیستگاه آبی به عنوان سایت های سرشماری پرندگان آبزی و کنارآبزی به سازمان معرفی شده و از سال ۱۳۸۷ تاکنون به طور منظم سرشماری پرندگان آبزی و کنارآبزی در آنها انجام می-شود که این سایت ها عبارتند از: ۱- رودخانه خررود و شور۲- رودخانه شهرآباد و تالاب یعقوبیه۳- رودخانه شاهرود۴- حوضچه های تصفیه فاضلاب شهر قزوین ۵- دریاچه اوان ۶- دریاچه سد منجیل.
شنتیایی ادامه داد: در استان قزوین پرندگان مهاجر معمولا از اواخر مهرماه تا پایان فروردین ماه در زیستگاههای آبی کم و بیش مشاهده می¬شوند. اما به دلیل دارا بودن زمستانهای سرد و بروز یخبندان، بیشترین تعداد و تنوع پرندگان آبزی و کنار آبزی در ماههای آبان و آذر دیده می شوند که بر اساس آمار و مشاهدات سالهای اخیر بیشترین جمعیت پرندگان آبزی و کنارآبزی در استان قزوین مربوط به اردکها نظیر اردک سرسبز و خوتکا، کاکایی ها، باکلان، چنگر، غاز خاکستری، حواصیل ها، آبچیلک ها وخروس کولی است.
مدیر کل حفاظت محیط زیست استان قزوین در پایان گفت: توصیه هایی برای حفاظت از پرندگان و زیستگاه های آنان میتواند - ممانعت از شکار گسترده پرندگان(بهره برداری پایدار و اصولی)- حفاظت از مناطق و زیستگاه های پرندگان و ممانعت از تخریب آنان- تلاش برای تامین آب، حفظ و احیای تالاب ها- مد نظر قرار دادن راهکارهای اجرایی توسعه پایدار جهت کاهش اثرات سوء بر زیستگاه های پرندگان- عدم ساخت برج های بلند و عدم استفاده از شیشه های رفلکس- عدم ساخت سازه های بلند نظیر توربین ها، برجها و دکل ها در مسیر مهاجرت و محل تجمع پرندگان خصوصاً گونه های در معرض خطر. - کاهش فرکانس چراغ های چشمک زن اطراف برج ها باشد.
نظرات