معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست از تلاش این سازمان برای تعریف برنامه عملیاتی بین المللی مدیریت گرد و غبار خبر داد.

به گزارش«پارما» دکتر مسعود تجریشی در گفتگو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی سازمان حفاظت محیط زیست، درمورد نتیجه جلسه این سازمان با نهادهایی بین المللی، گفت: در کشور با مشکلی مواجه هستیم بدین شکل که مثلا وزارت امور خارجه، سازمان حفاظت محیط زیست، ستاد ملی گرد و غبار و سازمان جنگل ها و مراتع فکر میکنند چهار بخش هستند درحالی که ما یکی هستیم. همه ما دولت هستیم که مسوولش توسط مردم مشخص و سپس تقسیم کار می‌شود.

وی افزود: هفته های پیش متوجه شدیم که درمورد کانون های گرد و غبار، هماهنگی بین ما به عنوان دستگاه اجرایی و بین دفتر فائو در ایران که مسوولیت آن با سازمان جنگل ها و مراتع است با کانون ها و فعالیت های بین المللی وجود ندارد بنابراین یک جلسه اداری را هماهنگ کردیم.

معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست یادآور شد: دو هفته پیش نیز از طریق اسکایپ جلسه ای با دفتر فائو در تهران، سفیرمان در فائو در رم، مجموع وزارت امور خارجه، داشتیم و در این نشست اشاره کردیم که درمورد گرد و غبار، ما به عنوان سازمان محیط زیست می‌خواهیم بر اساس قانون، رهبری و مرجعیت هماهنگی و همکاری های داخل کشور و بین المللی را انجام دهیم به دلیل اینکه ستاد ملی مدیریت گرد و غبار در داخل سازمان حفاظت محیط زیست است و یکی از سه کمیته فعال آن کمیته بین الملل است.

تجریشی اطهار کرد: برای اینکه آقای دکتر طهماسبی بتواند برنامه ریزی های خود را پیش ببرد از فائو خواستیم به عنوان نماینده سازمان ملل به ما گزارش دهد که در نتیجه این ائتلاف چه کردند، در نهایت دیدیم کار خاصی انجام ندادند؛ گفتند قرارداد بستیم، شما قرار بود مشاور بگیرید.

وی تاکید کرد: در این جلسه این مساله را مطرح کردیم که در این سوی دنیا دچار تغییر اقلیم شده ایم، کاهش بارندگی داشتیم و مردم درحال جابه‌جایی هستند؛ بسیاری از کشورها موقعی که رزولوشن را در سازمان ملل گذراندند از سازمان ملل خواستند که با محوریت دستگاه های خودش موضوع را بررسی کند و به کشور ها گزارش دهد. ما به عنوان یکی از کشورها گزارشی که داده شد را متقاعد کننده ندانستیم و اطلاعات ارائه شده اطلاعاتی نیست که بتواند پاسخگو باشد بنابراین از وزارت امور خارجه خواستیم موضوع را منعکس کند.

معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: در پاسخ به ما گفته شد این پروژه را تعریف کردیم، آنچه شما می‌گویید مبنی بر اینکه منطقه را بررسی کنیم و دیگر دستگاه ها را بیاوریم ، نکته ای هست که به آن توجه نکردیم، سعی می‌کنیم این مساله بر مدنظر قرار دهیم. ما هم اعلام کردیم وزارت امور خارجه به عنوان نماینده ایران پیگیری های بعدی را انجام می‌دهد.

تجریشی با تاکید بر اینکه سیاست ما به عنوان سازمان حفاظت محیط زیست در این حوزه این است که در محیط زیست بر اساس اسناد بالادستی و فرمایشات مقام معظم رهبری، دیپلماسی محیط زیستی داشته باشیم، گفت: من می‌توانم با کشور ایکس مشکل سیاسی داشته باشم اما دلیل نمی شود در حوزه منافع ملی کنار بکشم.

وی افزود: بنابراین سیاست ما در دو سال اخیر چنین بوده است که درمورد مسائل زیست محیطی که مردم در منطقه با آنها درگیر هستند شرایطی را فراهم کنیم که نهادهای بین المللی و نهادهای داخل کشور درمورد این موضوعات مشترک صحبت کنند. یک کار زیبایی که صورت گرفت این بود که در سال 1396 دانشگاه ایلام با دانشگاه های عراق، سوریه و منطقه، نشستی در زمینه گرد وغبار برگزار کرد.

معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست تصریح کرد: معتقدیم برگزاری چنین نشست هایی ابتدا وظیفه دانشگاه هاست بنابراین در این زمینه مقرر شده تا کمک های لازم صورت گیرد. همچنین نهادهای بین المللی وظیفه دارند که کمک کنند.

تجریشی تاکید کرد: از طرف دیگر دستگاه های داخلی برای همکاری های مشترک با وزارت امور خارجه باید برنامه داشته باشند. این برنامه را خدمت دوستان در وزارت امور خارجه ارائه دادیم و تاکید کردیم که درمورد مسائل مطرح شده، فعالیت بیشتری را مطالبه میکنیم. خودمان هم کمک می‌کنیم در مرحله اول نشست های بین المللی داشته باشیم، سپس برنامه اجرایی را پیاده سازی کنیم، تبادل دانش و تجربه بین کشورها صورت گیرد و سازمان ملل برنامه ای را برای کل این منطقه با مشارکت ما داشته باشد. این اقدامات به صورت یک پکیج است.

وی ادامه داد: یک پکیج دیگر با اسکپ درمورد بلایای طبیعی داریم. اسکپ از ترکیه و ایران شروع می‌شود و تا استرالیا می‌رود. بنابراین سعی می‌کنیم اسکپ و UN را بر سر کار بیاوریم و برنامه عملیاتی برای گرد وغبار منطقه ارائه کنیم. اکنون سازمان محیط زیست برنامه دارد، می‌خواهد پای کار باشد، کانون های گرد و غبار را شناسایی کرده و وزارت امور خارجه احساس کرده دستمان پر هست و می‌تواند در این دیپلماسی وارد شود. نتیجه برمی‌گردد به این موضوع که دولت های بعدی چقدر روی این مساله وقت بگذارند. امیدواریم ظرف مدت چهار -پنج سال آینده این تلاش ها تبدیل به اقدام عملیاتی شود.