گوش مردم از وعده‌ها پر شده است/ به‌جای «خواهد شد» بگوییم «شد»
رئیس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای اسلامی شهر اصفهان گفت: تا کنون فقط به مردم گفته‌ایم «می‌خواهیم انجام بدهیم، خواهد شد، می‌شود و...»، باید سعی کنیم از این به بعد به مردم بگوییم چه کارهایی انجام شده و جلوی چه اتفاقات بدی گرفته شده است.
به گزارش اداره ارتباطات و امور بین الملل شورای اسلامی شهر اصفهان، سید امیر سامع رئیس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای اسلامی شهر اصفهان میهمان دومین بخش از اتاق خبر شورا بود. او در گفت‌وگویی صمیمی به سوالات مختلف پاسخ داد، از طرح‌ها و برنامه‌های گذشته و امروز مدیریت شهری در حوزه خدمات شهری و محیط زیست، تصمیماتی که می‌تواند مزیت‌های اصفهان برای زندگی را افزایش دهد و آینده پیش روی شهر. بخش نخست این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
گوش مردم از وعده‌ها پر شده است
تا کنون فقط به مردم گفته‌ایم «می‌خواهیم انجام بدهیم، خواهد شد، می‌شود و...»، گوش مردم از این وعده‌ها پر شده است و شاید یکی از دلایلی که رسانه‌های رسمی در میان مردم جایگاهی ندارند همین وعده و وعید دادن‌هاست.
ما میراثی از گذشته داریم که بخشی از آن درست و قابل افتخار است و باید آن را مورد توجه قرار دهیم. در گذشته زندگی مولد بود، همه در خانه کاری داشتند، بچه‌ها در باغچه و حیاط و حوض در حال یاد گرفتن زندگی با خواهر و برادر و بچه‌های عمو و خاله و... بودند. خانم خانه نقش خود را داشت، از تربیت فرزندان تا وظایف خانه و... در گذشته هرچیزی سر جای خودش بود اما امروز از این سبک زندگی فاصله گرفته‌ایم و این باعث می‌شود که به محیط زیست فشار بیاوریم.
درگیر مدگرایی در مصرف انرژی شده‌ایم
امروز در مصرف انرژی هم درگیر مد هستیم، انواع و اقسام لامپ‌ها را در خانه استفاده می‌کنیم، در حالی که قبلا این موارد در زندگی ما جایگاهی نداشته است. این سبک زندگی ناشی از یک رقابت باطل است. در همه چیز هم وجود دارد، در لباس پوشیدن، در تولید پسماند و مصرف انرژی و... .
در مدیریت پسماند دو نکته مطرح است، یکی اجتناب از تولید و دیگری استفاده مجدد. یک مثال باید بزنیم، کدام یک از ما در کودکی و نوجوانی دوچرخه برادر بزرگ‌تر را سوار نشده‌ایم؟ در گذشته تقریبا اینطور بود که بچه‌ها از لوازم خواهر یا برادر بزرگ‌تر خود استفاده می‌کردند اما امروز اینطور نیست و بچه‌ها این انتظار را ندارند و از هر چیزی نوی آن را می‌خواهند.
زمانی ما تولیدکننده و صادرکننده پنبه بودیم تا همین هفتاد سال پیش، اما از زمانی که مسابقات مدگرایی آغاز شد وارد کننده شدیم و الان بیشترین واردات پارچه را داریم، بنابراین نتیجه این صحبت این است که باید سبک زندگی خود را اصلاح کنیم و به سمت ارزش‌های مثبتی که داشتیم برگردیم.
گذشتگان پسماند کمتری تولید می‌کردند
در گذشته پسماند کمتری تولید می‌شد و مردم از بخش‌های مختلف پسماند خود در جاهایی که لازم بود استفاده می‌کردند، به عنوان مثال باقی مانده غذاها را به باغ و روستایشان می‌بردند، برای غذای حیوانات و پرنده‌ها و ... اما امروز علاوه بر اینکه پسماند بیشتری تولید می‌شود این پسماند در جایی نیز استفاده نمی‌شود و همه آن را سیستم خدمات شهری باید جمع آوری کند.
«کیسه قرمز» راهی جدید برای جداسازی جزئی پسماند خشک
امروز اگر پسماند تر تولید می‌کنیم باید خالص باشد. میوه و تفاله چایی و باقی مانده گوشت و مرغ و... را جدا کنیم. مثلا کاغذ کره درون پسماند تر نباشد چون آلومینیوم آن هنگام بازیافت ایجاد مشکل می‌کند. پسماند خشک هم جداست. در پسماند خشک جزء ویژه‌ای هم وجود دارد که باید سعی کنیم آن را در پلاستیکی جدا به سیستم بازیافت بدهیم. البته قرار است ماهی یک بار یک کیسه قرمز به خانه‌ها بدهیم تا بخش جزئی پسماند خشک مانند لامپ، تیغ، یا سرنگ انسولین و ... جداسازی شود.
باید جزء تر و مواد آلی را جدا تحویل دهیم و جزء خشک شامل فوم و مقوا و کاغذ را هم قبل از خیس شدن، تفکیک کنیم تا بازیافت به بهترین شکل ممکن انجام شود.
۱۰۰۰ خانواده اصفهانی خشکاله تولید می‌کنند
امروز برخی خانه‌ها به سمت خشک کردن پسماند تر رفته‌اند. در اصفهان نزدیک به هزار خانواده این کار را می‌کنند، برخی مساجد از جمله مسجد علی قلی آقا نیز این آموزش را به مردم می‌دهند. برای خشکاله ایجاد کردن چند اقدام باید انجام داد. نخست آبگیری پسماند، یعنی تا حد ممکن آب وارد پسماند نشود. دوم اینکه پسماند تر و خشک را جدا و سوم اینکه جزء ویژه را تفکیک کنیم.
از سال ۱۳۸۷ همه شهرها به سمت این نقطه باید می‌رفتند که پسماند خانگی به صورت مستقیم دفن نشود. از همان سال‌ها با راه اندازی خط سوم پسماند در اصفهان به این نقطه رسیدیم. یعنی پسماند تر و خانگی را به صورت مستقیم دفن نمی‌کنیم. اکنون نیز همه ۸۰۰-۹۰۰ تن پسماندی که روزانه تولید می‌شود وارد این خطوط می‌گردد.
روزانه ۳۰۰ تن شیرابه در اصفهان تولید می‌شود
از این میزان تولید پسماند، یک سوم آن مواد خشکی است که وارد پسماند تر می‌شود یعنی حدود ۳۰۰ تن. ۵۰۰ تا ۶۰۰ تن باقی مانده نیز مواد آلی است که متاسفانه در آن ته سرنگ، سنگ، شیشه و انواع موادی وجود دارد که بازیافت را دچار مشکل می‌کند. در مجموع حدود ۳۰۰ تن شیرابه تولید می‌شود که بسیار مضر است و بخشی از آن تبخیر می‌شود.
البته اصفهان در همان سال‌ها توانست استاندارد کود کمپوست را بگیرد که یکی دو شهر بیشتر به این جایگاه نرسیده‌اند.
این ۳۰۰-۴۰۰ تن باقی مانده یک ثروت طبیعی است که در باغ داری و فضای سبز شهر استفاده می‌شود. البته در همین میزان هم باقی مانده‌هایی از مواد مضر وجود دارد که پای درخت میوه ما می‌رود و اثر سوء خود را می‌گذارد، پس شهروندان باید تا حد ممکن پسماند خشک و تر را با دقت جداسازی کنند.
احساس تعلق مردم به شهر باید افزایش پیدا کند
مردم اطلاعات خوبی در حوزه پسماند دارند و می‌دانند که شهرشان باید تمیز باشد اما اینکه کار را انجام نمی‌دهند دو دلیل دارد، یا اقناع نشده‌اند یا انگیزه ندارند. باید آن‌ها را قانع کنیم و انگیزه بدهیم. در واقع احساس تعلق به شهر باید افزایش پیدا کند. انتظار است در این حوزه‌ها قوی‌تر و بیشتر کار کنیم.
انتهای پیام/
نظرات