شهریار تبریز/رضا عالش‌زاده: طراحی گرافیک محیطی (EGD) پاسخ حسی ما به فضاهای شهری را متاثر می‌سازد و شامل سه عنصر اصلی است: متن، شکل و رنگ. متن و اشکال معمولاً اطلاعات گرافیکی را محصور می‌کنند، اما رنگ آن را به نمایش می‌گذارد، تقویت می‌کند و به ارتباط آن در صحنه‌های پر از شهر کمک می‌کند.
یکی از اولین نمونه‌های حکاکی متن گرافیکی در معماری منتسب به هیروگلیف مصری است که داستان‌هایی را بر روی ساختمان‌ها به عنوان سندی تاریخی برای تمدن طراحی می‌کرد. امروزه، طراحی گرافیک محیطی بیش از داستان‌سرایی را دربرگرفته و در تابلوها، بیلبوردها، علائم راهنمایی و رانندگی، صندوق پست، تاسیسات عمومی و سایر فضاهای تجربی شهر وجود دارد. رنگ به عنوان مهم‌ترین مولفه طراحی گرافیکی محیطی نه تنها اطلاعات را به شکلی دلپذیر و زیبا لایه‌بندی می کند، بلکه باعث ایجاد حس انسجام، آرامش روانی افراد، کاهش اضطراب در ساختارهای بزرگ و ایجاد نظم در محیط‌های شهری می‌شود.
در طراحی گرافیکی، رنگ‌های خاص واکنش‌های روان‌شناختی خاصی را القا می‌کنند. به عنوان مثال، قرمز احساسات قوی مانند اشتیاق، هیجان و فوریت را برمی انگیزد. آبی اغلب با آرامش، اعتماد و قابلیت اطمینان همراه است. زرد نشان‌دهنده شادی، انرژی و خوش‌بینی بوده و سبز بیشتر نماد طبیعت است و می‌تواند سلامت، هماهنگی و تعادل را نشان دهد، در حالی که بنفش انعکاسی از تجمل، خلاقیت و معنویت است. ترکیب استراتژیک این رنگ‌ها و لایه‌بندی آنها با زیبایی‌شناسی موجود ساختمان‌ها و شهر باعث می‌شود که اطلاعات نه تنها درک شوند، بلکه واکنش احساسی را نیز برانگیزند. به عنوان مثال، در طراحی‌های بیمارستانی، رنگ سبز و زرد معمولاً برای عناصر گرافیکی روی سطوح سفید داخلی استفاده می‌شود تا اضطراب بیمار را کاهش دهد.
علاوه بر این، تحقیقات اخیر در مورد تاثیر کدگذاری رنگ بر طراحی گرافیک محیطی در بیمارستان‌های کودکان، قدرت رنگ‌آمیزی و طراحی موضوعی را در تسهیل فرایند درمان کودکان نشان داده است. بر مبنای نتایج این تحقیق، همه علائم یک بخش خاص را می‌توان از طریق یک طرح مشترک و موضوع طبقه بندی رنگ به هم مرتبط کرد. این کار می‌تواند مستلزم استفاده از تم اقیانوس آبی برای یک طبقه تخصصی، تم جنگل سبز برای بخش سرپایی، یا تم بیابان زرد برای بخش مراقبت‌های ویژه باشد. از طریق این رویکرد، رنگ در طراحی گرافیک محیطی می‌تواند فضاهای پیچیده‌ای را که باعث ایجاد وحشت می‌شود، با احساس راحتی بیشتری برای افراد همراه کند.
به هنگام انتخاب رنگ برای تابلوهای استفاده شده در نمای یک ساختمان، محیط بصری اطراف از جمله رنگ پس‌زمینه دیوارها و پنجره‌ها، میزان نور روز در فضا، نور و سایر عناصر فضایی مهم هستند. در فضاهای بصری شلوغ مانند فرودگاه‌ها، از قدرت کنتراست برای افزایش خوانایی تابلوها استفاده می‌شود. این امر از تضاد رنگ منحصر به فرد بین حروف و پس‌زمینه علامت آنها تا تفاوت بین علامت و محیط بصری حاشیه آن متغیر است.
البته انتخاب رنگ در فضاهای عمومی شهر، جایی که کاتالوگ‌های بصری متعدد از ساختمان‌های مختلف میزبان تابلوها و تبلیغات همگی برای درک با هم رقابت می‌کنند پیچیده‌تر هم می‌شود. به عنوان مثال، میدان تایمز، تقاطع تجاری محبوب در منطقه منهتن نیویورک، یک منطقه شهری است که توسط چندین لایه تضاد رنگ در طراحی گرافیکی محیطی تعریف شده است. انتخاب تابلوهای جدید در منطقه از نظر استراتژیک به درک بصری ساختمان‌های مجاور، کد رنگ گرافیکی که آنها ارائه می‌کنند، و اینکه چگونه رنگ جدید در طرح رنگ موجود برجسته می‌شود، بستگی دارد.
استفاده از رنگ در رابطه با فونت ها، الگوها و انیمیشن می تواند یک منطقه را کاملا متحول کند و شخصیت را به فضاهای اداری، رستوران‌ها، مراکز خرید و مکان‌های منحصر به فرد در شهر بیاورد. با استفاده از ویژگی‌های احساسی رنگ برای گفتن داستان‌های گرافیکی یا ایجاد تصاویری که با یک جامعه طنین‌اندازی می‌کنند، می‌توان حس هویت را برای ساکنان ایجاد کرد.
استفاده از رنگ در هر جنبه ای از گرافیک محیطی بسیار مهم است. این کار بر نحوه حرکت افراد در فضا، تعامل با دیگران و احساس تعلق آنها تاثیر می‌گذارد. از طریق ویژگی‌هایی مانند سلسله مراتب بصری، ادراک عاطفی، کنتراست، هویت و سایر جنبه‌های تئوری رنگ، رنگ برای طراحی سیستم‌های مسیریابی بهتر، نمایشگاه‌ها، تاسیسات عمومی و فضاهای منحصر به فرد در شهر به کار گرفته می‌شود.
_____________________________
منبع:
https://www.archdaily.com/1005862/the-strategic-use-of-color-in-environmental-graphic-design
نظرات