شهریار تبریز/رضا عالشزاده: با توجه به اینکه انتظار می رود تا سال ۲۰۵۰ بیش از نصف جمعیت جهان در مناطق شهری با نگرانیهای آب و هوایی و سطوح ناپایدار مصرف منابع زندگی کنند، شهرها باید استراتژیهایی را برای استفاده حداکثری از زیرساختهای موجود پیدا کنند. از منظر شهری، استفاده مجدد تطبیقی یک استراتژی ارزشمند برای احیای شهرهای فراصنعتی، ایجاد تراکم و کاهش پراکندگی شهری، یا کمک به کوچک شدن شهرها برای تعریف مجدد بافت شهری خود است.
در سالهای اخیر، استفاده مجدد تطبیقی ساختمانها و سازههای قدیمی به طور وسیع مد نظر بوده است و شرکتهای مهمی از طریق پروژههای مختلف از این استراتژی دفاع کردهاند. تخمین زده میشود که در چند دهه آینده، تعداد پروژههای استفاده مجدد تطبیقی دو برابر ساختوسازهای جدید خواهد بود.
این روزها عنوان میشود که به دلایل زیستمحیطی بسیار بهتر است که از ادامه پراکندگی حومه شهرها جلوگیری شود. لازمه این کار استفاده تطبیقی مجدد از سازههای به اصطلاح قدیمی است. به عنوان مثال، با تغییر و گسترش ساختمانهای موجود، مکان یک مرکز خرید قدیمی در آیندهوون به یک محله فرهنگی جذاب تغییر شکل داده شد. به طور مشابه، شرکت افکت آلمان اخیراً در مسابقه تبدیل یک بلوک شهری که توسط یک دفتر تحریریه و چاپخانه از کار افتاده در کیل اشغال شده بود، برنده شد. هدف این پروژه احیای مرکز شهر و شکل دادن به یک مقصد فرهنگی جدید با القای برنامههای جدید در ساختارهای موجود و گسترش توده ساخته شده ذکر شد. در هر دوی این موارد، استفاده مجدد تطبیقی در مقیاس یک بلوک شهری، پیشفرض لازم برای بازسازی شهری است.
بسیاری از مجتمعهای صنعتی که در ابتدا در حومه شهرها ساخته شدهاند توسط محیط گسترده شهری غرق شدهاند. اما معماری ماشینمحور آنها، فرصت مهمی برای رشد شهرها به سمت داخل است، که بر پایههای یک چارچوب قوی و در عین حال انعطافپذیر برای استفاده مجدد تطبیقی شکل یافتهاند. دگرگونی نواحی صنعتی در دهه ۱۹۷۰ با تبدیل مناطقی مانند سوهو در نیویورک شتاب بیشتری گرفت و در دهه ۱۹۹۰ به ویژه در اروپای غربی به دلیل گذار از جامعه صنعتی به جامعه اطلاعاتی اهمیت بیشتری یافت.
استفاده مجدد تطبیقی از سایتهای صنعتی به لطف طیف گستردهای از برنامهها اشکال مختلفی به خود می گیرد، همانطور که با نوسازی فرهنگی و گردشگری در مجتمع صنعتی معدن زغالسنگ زولورین آلمان که در لیست میراث یونسکو ثبت شده شده است، مشاهده می شود. تبدیل پارک صنعتی کلیفسهوارد در هلند به یک پردیس فناوری یا توسعه مجدد کارخانه ال ایکس در لیسبون پرتغال به یک منطقه خرید مثالهایی دیگری از برنامههای طبیقی متفاوت هستند. مقیاس سرمایهگذاری و تلاش نیز متفاوت است. در مورد کارخانه فولاد سولزرآرئال در سوئیس، طرحهای بزرگ توسعه مجدد با اشغال مجدد مجتمع توسط شرکتهای کوچک جایگزین شد.
با تبدیل شدن استفاده مجدد تطبیقی به یکی از اجزای اصلی معماری معاصر، این موضوع نیاز به کاوش بیشتر در سطوح مختلف از دیدگاه شهرسازی گرفته تا روششناسی طراحی، تا جنبههای فنی مربوط به سازههای منسوخ دارد. در سطح شهری، این پدیده فرصتی را برای اختراع مجدد محیط ساخته شده فراهم میکند که منجر به شهرهای متنوعتر و غنیتر از نظر معماری میشود.
_______________________________
منبع:
نظرات