به گزارش شهریار ، در این مراسم شاعران مطرح تبریزی اقدام به سرودن اشعار خود در وصف نظمی تبریزی پرداختند.
در این مراسم فعالین حوزه ادب، در خصوص زیبایی شناسی و آثار منظوم و منثور نظمی تبریزی سخنرانی کرده و در ادامه کلیپی از سروده های نظمی تبریزی پخش شد.
شایان ذکر است، علی نظمی ادیب مشهور به نظمی تبریزی (۱ مهر ۱۳۰۶ – ۲۵ آذر ۱۴۰۲ تبریز) از شاعران مادهتاریخ نویس و غزلسرای ایران(متولد یکم مهر ۱۳۰۵ ولی در شناسنامه، ۱۳۰۶ خورشیدی) بود.
پدرش حسینپاشا از مبارزین مشروطه و میرشکار مظفرالدین میرزای ولیعهد در تبریز بوده.او سرودن شعر را از شانزده سالگی آغاز کرده و شاگرد ملک الشعرای بهار، محمدامین ادیب طوسی و عباسقلیخان وقایعی بوده است. علاوه بر شعر، آثار تحقیقی ادبی نیز از وی به چاپ رسیده که از جمله این آثار میتوان به تذکره الشعرای منظوم و منثور «دویست سخنور» و «گلشن معانی» (شرح برخی ابیات مشکله فارسی) اشاره کرد.
نظمی تبریزی قریب به سی سال با شهریار ارتباط صمیمی و نزدیک داشته و همین دوستی باعث گشت تا سال ۱۳۶۷ خورشیدی پیکر محمدحسین شهریار به دست نظمی تبریزی در مقبره الشعرای تبریز دفن شود.
اخیراً شورای ارزشیابی هنرمندان کشور پس از بررسی آثار شاعران بالای ۶۰سال که دیوان اشعار آنها چاپ شده است، نظمی تبریزی شاعر دوزبانه را به عنوان پیشکسوت شعر و ادب ایران زمین معرفی کرد. نظمی تبریزی نخستین شاعر آذربایجانی در قید حیات بود که تندیس وی به دست مجسمهساز معروف احد حسینی ساخته شده و در یکی از میدانهای تبریز و در نزدیکی محل سکونت و زادگاه شاعر نصب شده است.
وی رئیس انجمن ادبی «بزم سخن» بود که به مدت هفت سال، هر سهشنبه در منزل شخصی این شاعر برقرار می شد.
نخستین بار، اواخر سال ۱۳۹۳ خورشیدی و پس از چاپ ارجنامهای با همین نام، از نظمیتبریزی به عنوان «سیمرغ غزل» یاد گردید و در بین استادان و دوستداران فراگیر شد.
نظرات