محدوده‌های تاریخی-فرهنگی؛ فرصت‌های فراموش شده شهرهای تاریخی
محدوده‌های تاریخی فرهنگی بخشی از بافت فرهنگی تمدن‌ها هستند که قرن‌ها نوآوری، بیان هنری و توسعه اجتماعی-سیاسی را در خود جای داده‌اند. این مناطق غالباً به‌عنوان شواهد زنده از دستاوردهای انسانی بوده و هویت و میراث جوامع را به نمایش می‌گذارند و درک و فهم اهمیت آن‌ها مستلزم بررسی ارزش‌های تاریخی، فرهنگی و اقتصادی است. شهرهای تاریخی ایران نیز شاهدی بر میراث فرهنگی غنی و نبوغ معماری این سرزمین بوده و نشان‌دهنده قرن‌ها مشارکت ایرانیان در هنر، علم و شهرسازی هستند. شکل‌گیری و تحول معماری ایرانی در گذر زمان بیانگر شیوه‌های سازگار با محیط‌زیست است که در ابتکاراتی چون بادگیر، قنات، آب‌انبار و ... نمود یافته و شرایط آب‌وهوایی سخت را تسکین می‌بخشیده است. این سازه‌ها نشان‌دهنده توجه توامان به پایداری در معماری ایرانی هستند. از منظر شهرسازی، ساختار و سازمان فضایی نیز عناصری چون کاروانسرا، بازار، میدان، چهارسوق، و انواع مرکز محله‌ها عرصه‌هایی برای تعاملات اجتماعی ایجاد کرده و ...
متن کامل خبر در سایت پایگاه خبری وزرات راه و شهرسازی
نظرات