پایان ساخت سردیس علامه میرزا محمد طاهر تنکابنی

پایان ساخت سردیس علامه میرزا محمد طاهر تنکابنی

سردیس برنزی فوق ذکر در هفته آتی در ورودی خیابان طاهر تنکابنی جانمایی و نصب می شود.

پژوهشی  بر زندگی نامه سیاستمدار فیلسوف  میرزا محمد طاهر تنکابنی

فقیه و حکیم معاصر (۱۲۴۲ – ۱۳۲۰ش) از فیلسوفان بنام مکتب فلسفی کشور و از اولین نمایندگان مجلس تهران بود.

وی در ابتدا در مدرسه‌های همچون «کاظمیه»، «قنبر علی خان» و «حاج ابوالحسن» اقامت داشت و پس از آن که کار ساختن بنای مدرسه سپهسالار پایان یافت حدود پنجاه سال در آن مدرسه ساکن بود. میرزا طاهر نزد کسانی همچون آقا علی مدرس طهرانی و آقا میرزا عبدالله شاگردی کرده است. وی یکی از شاگردان برجسته ٔ میرزا ابوالحسن جلوه بشمار می‌رود. میرزا طاهر تبحر و مهارت خاصی در علم ریاضیات و اصول اقلیدسی داشته است و چنان‌که گفته شده است اصول اقلیدس خواجه را تدریس می‌کرده است.  وی همچنین مهارت خاصی در طب قدیم داشته و حاشیه‌های ارزشمندی بر کتاب قانون ابن سینا داردمیرزا طاهر فقیه تنکابنی (۱۳۶۰ – ۱۲۸۰هق/۱۹۴۱ – ۱۸۶۳م) فرزند میرزا فرج‌الله فقیه نصیری استاد جامع علوم عقلی و نقلی و از رجال سیاسی ایران در روستای کردیچال زاده شده است.میرزا محمد تنکابنی در روز پنجشنبه بیست و هشتم ماه محرم ۱۲۸۰هق در کلاردشت مازندران تولد یافت و تا حدود شانزده‌سالگی در آن منطقه بفراگرفتن تحصیلات قدیمی عادی اشتغال داشت و پس از آن برای تکمیل معلومات ر اهی تهران شد و در مدارس قدیم آن زمان طهران همانند کاظمیه و قنبر علیخان و پس از آن در مدرسه سپهسالار از محضر استادان و دانشمندان مشهوری چون محمد میرزا قمشه‌ای و میرزا ابوالحسن جلوه و مرحوم آقای علی حکیم استفاده کرد.

وی دارای شاگردان بسیاری است که همگی از افراد مشهور دوران حیات خود بوده‌اند که از آن جمله‌اند:محمد علی فروغی، بدیع الزمان فروزانفر، موسی عمید، آقا میرزا عبدالکریم روشن تهرانی، محمود نجم‌آبادی، محمد تقی مدرس رضوی، و شیخ اسماعیل کلباسی دکتر کریم سنجابی

تنکابنی در دوره‌های اول، سوم و چهارم نماینده مجلس شورای ملی بوده است. در دوره اول نماینده طلاب بوده است و این دوره از مهر ۱۲۸۴ تا تیر ۱۲۸۶ بطول انجامیده است. در دوره سوم نیز به جای افرادی که از مجلس استعفاء داده بودند یعنی در ۳۰ خرداد ۱۲۹۴ شمسی نماینده مردم تهران شد. وی در کنار سید حسن مدرس و دیگر میلیون از تهران به موصل، کاظمین، کربلا و بغداد مهاجرت کرد. او همچنین نماینده فرقه ٔ دموکرات نیزد بود و بار سوم از طرف آن‌ها به نمایندگی برگزیده شد. وی پس از استقبال پرشوری که مردم تهران از وی به عمل آوردند از ۳۰ مرداد سال ۱۳۰۰ تا ۳۰خرداد ۱۳۰۲ عهده‌دار سمت نمایندگی بود.

تنکابنی همچنین عضو کمیسیون ۲۸ نفره ای بود که احکامی را برای تصویب در مجلس عالی تهیه می‌کردند. از جمله احکامی که توسط این کمیسیون صورت گرفت عزل محمد علی شاه و تعییم نائب السلطنه بود. میرزا طاهر همچنین بخاطر شرکت در جنبش آزادی خواهی توسط سید ضیاء الدین طباطبایی دستگیر و زندانی شد.

میرزا طاهر علاوه بر این در تشکیلات قضایی نیز دارای مقام و منصب بود. او از قضات عالی رتبه دادگستری بود و از جانب وزیر وقت دادگستری، علی اکبر داور، به ریاست محکمه‌های بدایت و استیناف را به عهده داشت. میرزا طاهر تا تاریخ ۱۱ مرداد ۱۳۰۹ مستشاری دیوان عالی را نیز بر عهده داشت.

وی به طور پیوسته و مداوم به تالیف و نوشت کتاب نپرداخته است. از جمله آثاری که برای وی ذکر کرده‌اند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

- مقاله کوتاهی در شرح حال استاداش میرزا ابوالحسن جلوه با عنوان «مختصر شرح احوال میرزای جلوه»

- دو جزوه درباره ٔ کتاب‌های درسی در میان طلاب علوم

- رساله در چشم پزشکی

- یادداشت کوتاهی در ستایش اهل بیت

- حاشیه بر جوهر النضید

شادروان استاد سید محمد محیط طباطبایی، دانشمند اهل زواره، در این باره گفته است، «کسانی که مرحوم میرزا طاهر را دیده اند نیک می دانند که هم مدرسی والا مقام بود و هم شخصیتی مورد توجه و احترام. من در مباحثات با ایشان شرکت می کردم وهمواره از محضرشان استفاده می بردم. بر وی ستم بسیار رفته بود. از کار بر کنارش کردند و مقام قضاوت را از وی گرفتند و گوشه نشینش ساختند...روزی مرا به منزل خود دعوت کرد تا کتابخانه اش را ببینم و در همین دیداربا فرزند برومندشان نیز آشنا شدم.

چندی بعد از آن، میرزا به سرای باقی شتافت و آقا زاده ایشان به من مراجعه کرد و گفت: برای پرداخت مقداری قرض، گریزی جز فروش کتاب های پدر نیست. من ایشان را از آن کار منع کردم و موضوع را با کتابخانه مجلس درمیان گذاشتم و با موافقت ایشان قرار شد که کتاب ها به کتابخانه مجلس منتقل شود و مبلغ قرض نیز از طریق بودجه مدرسه ای که میرزا در آن تدریس می کرد تامین و پرداخت گردد.

قراردادی تنظیم شد که متن آن را خود تهیه کردم و در آن این شرط را قرار دادم که کتابهای مزبور درمخزنی به نام مرحوم میرزا محمد طاهر محفوظ بماند و این چنین شد نتیجه آن که به خاطر خواهش و وساطت من و بزرگواری آقا زاده آن حکیم فقید، مجموعه ای شامل ۱۴۰۰ نسخه خطی ممتاز به همراه ۱۵۰۰ کتاب چاپ سنگی نفیس در بخشی به نام آن مرحوم جای گرفته و برای همیشه باقی خواهند ماند»

تکمیلی در سایت زیر

منبع : http://www.irna.ir/mazandaran/fa/News/۸۲۸۸۸۲۵۳